Voorafgaand aan een heel toffe avond in De Kreun in Kortrijk hadden we de eer om met de volledige band Dyscordia te praten over de laatste verwikkelingen rond het nieuwe album!

Bedankt om tijd te maken voor dit interview. Bij deze willen wij jullie ook eerst en vooral feliciteren. Jullie stonden op de 53ste plaats in ‘De Zwaarste Lijst’. Hadden jullie dit verwacht?
Piet: Nee, wie had er dat nu verwacht.
Wouter N: Wij hadden dit totaal niet zien aankomen,  we hebben zelfs geen campagne gevoerd of mensen aangespoord. Wij werden ook niet op voorhand verwittigd door StuBru. Wij kregen ineens heel veel berichten via massenger, facebook en WhatsApp met proficiat en dergelijke, maar wij hadden eerst niet door waarom ze ons feliciteerden natuurlijk. Niemand van ons had het live gevolgd. Wij hebben dit allemaal moeten herbeluisteren om het nog eens te kunnen horen.
Volgend jaar opnieuw of zelfs hoger in de lijst? Ja zeker, volgend jaar gaan we wel campagne voeren.
Piet: Ik stond er heel sceptisch tegenover. Het geloof in Belgische bands is heel klein vanuit ons eigen land vind ik. Maar blijkbaar waait er een nieuwe wind qua perceptie of geven ze toch een oor aan de luisteraars en aan de mensen die stemden voor ons en op de andere Belgische bands die in de lijst staan. En het is leuk dat dit toch eens tot uiting is gekomen. Er zit hier in België echt wel veel talent.

Jullie zijn ook verkozen in Nederland als het beste studio album van het eerste kwartaal 2016 bij METALFAN.NL. Proficiat!
Stefan: Ja, dat is echt super! We zijn zelfs een paar keer ‘het album van de maand’ geweest bij verschillende radiozenders en webzines. De reacties op ons album Words in Ruin zijn overweldigend goed.
Piet: Alle credits aan onze fans.
Martijn: En misschien ook wel aan onze Piet!
Piet: Ja, dat klopt een beetje. Ik had de link van die enquête uit Nederland via iemand op facebook gekregen en ik wilde dit nu wel eens delen op mijn pagina. Ik zeg altijd dat we bescheiden moeten blijven, maar ze stemmen natuurlijk ook niet voor de grap. Het is zeer leuk dat onze CD in de smaak valt. En onze fans hebben ons daarmee geholpen.

Dat brengt ons bij de volgende vraag. Jullie hebben op korte tijd een enorme fanclub verzameld ‘Dyscordia Army Fanbase’. Hoe voelt dat om zo’n fanclub te hebben?
Algemeen: Ongelofelijk eigenlijk, het voelt soms zeer raar aan.
Stefan: De fanbase is ontstaan uit een 4-tal personen die voor ons iets wilden doen en mensen overtuigen om naar onze shows te komen kijken. Nu bestaat het bestuur al uit een 10-tal personen en zij zijn onze commandeurs van ons leger die onze fans op de hoogte houden van optredens en ander nieuws. Op facebook geven ze praktische tips van hoe je naar welke show kan geraken en waar je kan parkeren. Het gaat zelfs veel verder dan dat. Zij sturen onze pakketjes op van de pre-orders tot merchandise en leggen zelfs bussen in naar onze shows.
Wouter N: Zo is het eigenlijk ook gegroeid met bussen in te leggen. Naar waar was de eerste bus weer?
Stefan: Dat was naar Charlerloi op 16 februari 2013 naar PPM Metal Battle in het Coliseum.
Piet: Klopt, we hadden het idee om misschien toch wat fans mee te nemen die op ons konden stemmen, want anders hadden we daar niemand die ons kende.
Wouter N: Wij hebben zelf dan een ‘buske’ naar Charlerloi ingelegd. Niet wetende met hoeveel we zouden zijn. We dachten dat we met zo’n 30 man naar Charleroi zouden trekken. Uiteindelijk zijn we met een volle bus vertrokken van ongeveer zo’n 60 personen.
Piet: We zijn ooit eens naar Terneuzen gaan spelen en toen moesten we een dubbeldekker inleggen voor 90 personen plus nog eens een tweede bus voor ongeveer 50 personen. Ongelofelijk, uiteindelijk hadden we 140 fans mee. Van daaruit is onze fanbase blijven groeien en zijn daar ook hechte vriendschappen uit ontstaan. Wij zijn eigenlijk hun rode draad geworden en gelukkig komen ze natuurlijk ook graag luisteren naar Dyscordia en staan zij achter onze muziek. We hebben heel veel geluk dat ze ons gekozen hebben.

Onze GRIMM-leden hebben jullie 2 jaar geleden leren kennen op Graspop, maar zelfs al eerder bij ons in de Kinky Star in Gent. Komen jullie nog eens naar Gent?
Algemeen: Ja, wij komen graag nog eens in de Kinky Star of elders in een Gentse zaal voor jullie spelen. En we brengen een buske mee! We kunnen misschien een Oost-Vlaamse tak van ons leger oprichten…

Jullie staan deze zomer ook op het Duitse festival Summer Breeze. Wat zijn jullie verwachtingen?
Stefan: Een leuke ervaring en we zullen zien welke reacties het Duitse publiek op onze muziek geeft. Hopelijk is het positief en kunnen we nog een paar keer terugkeren.

En gaat de fanbase mee naar het verre Summer Breeze? En worden er bussen ingelegd?
Wouter D: Waarschijnlijk wel. Of toch enkelen.
Piet:  Ik weet het niet. Zij regelen dat nu zelf volledig. Als dat trouwens waarheid wordt, dan is het hek van de dam vind ik…
Martijn: Wij speelden ooit in Dokkum, helemaal in het noorden van Nederland, en ze waren daar. Maar Summer Breeze is wel nog een pak verder.

Zijn er nog festivals waar jullie willen spelen of naar willen terugkeren?
Martijn: Allemaal! Maar we zouden graag toch nog eens op Graspop staan.
Wouter D: Alcatraz en Wacken Open Air in Duitsland natuurlijk. Ja, alles he!
Stefan: FortaRock in Nederland

Jullie hebben ons toch even laten wachten op jullie 2de CD, bijna 3 jaar zelfs.
Wouter D: Het album was eigenlijk al klaar na 1 jaar, maar we dachten de mensen nog 2 jaar langer in spanning te houden. Nee, grapje!!
Stefan: Nee nee, we hebben eigenlijk lange tijd gezocht naar een label dat onze partner kon zijn. Wij hebben een paar mensen gesproken die het zagen zitten, maar uiteindelijk zagen wij het dan niet meer zitten. Op het einde van de rit hebben we beslist het zelf terug uit te brengen onder Road Mark Productions. Dat zal trouwens de toekomst van onze band beter verzekeren dan met welk label dat ook wij voorgeschoteld kregen.
Wouter D: Ja, 3 jaar. Het nieuwe album is ook niet op 1 2 3 geschreven. Wij zijn ook zodanige perfectionisten.
Stefan: En moeilijke mensen…
Piet: Haha, ja dat ook. Wij hebben één regel en dat is dat iedereen het goed moet vinden voor het op de plaat komt. En onze Drummer is heel kritisch, als hij het niet goed vindt dan komt het er niet op.

Waarvoor staat de titel ‘Words in Ruin‘?
Wouter D: Deze keer was het geen concept album. Twin Symbiosis was dat wel. Maar voor het 2de album deden we het niet, omdat dit origineler is (lacht). Piet schrijft al onze teksten, wat hij fantastisch doet volgens mij, maar er zit wil een rode draad of eerder een soort van ‘feeling’ in die je in elk nummer terug kan vinden. Er wordt niet gezongen over heroïsche helden of koningen, maar het gaat over mensen. Het gaat over de relaties en emoties tussen mensen en onze teksten zijn ook voor iedereen anders interpreteerbaar. Wie de tekst hoort of leest kan voor zichzelf een andere betekenis of emotie eruit halen. De titel ‘Words in Ruin‘ probeert dat een beetje te volgen en er zit ook wat ambiguïteit in. In de ‘ruin’ kan je misschien meer het melancholische terugvinden, een toespeling op de relaties en emoties van de mensen. Het is ook een titel die voor veel mensen een verschillende betekenis kan hebben.
Piet: Hoe slecht de wereld ook is, er is altijd nog een sprankeltje hoop.

Er is één nummer dat bij ons enorm opvalt en dat is het rustigere nummer ‘Sacred Soil of Souls‘. Wat was de inspiratie voor dit nummer?
Martijn: Ja, het is een rustiger nummer en het is begonnen met een zanglijn van Piet. Piet, anders moet jij het uitleggen…
Piet: Sacred Soil of Souls is een nummer dat gaat over onze gevallen soldaten tijdens onze twee wereldoorlogen. Het is niet bekeken vanuit een heroïsch standpunt, maar vanuit het gras dat spreekt op een militair kerkhof. Wanneer je zo op een kerkhof loopt en plots beseft van, “weet je wel wie er hier allemaal ligt onder de grond”. Je ziet niemand, maar het is het gras dat spreekt.
Wouter D: Het sluit ook goed aan bij een ander nummer op ons album: Never will. Wel een veel steviger nummer, maar het heeft dezelfde feeling.
Stefan: Ze gaan Sacred Soil of Souls trouwens op enkele militaire begraafplaatsen spelen aan de kanten van Ieper. Een van onze trouwe fans, Dominique, is vrijwilliger op één van die begraafplaatsen en zij organiseren zo van die rondritten in West-Vlaanderen, waar dus binnenkort ons nummer zal gedraaid worden en waar ook de tekst verkrijgbaar zal zijn.

Jullie hebben 2 videoclips, waaronder ‘Chthonic Star’. Mogen we er binnenkort nog enkele verwachten voor het nieuwe album?
Martijn: Ja, deze waren redelijk low budget, we gaan daar geen duizende euro tegen smijten.
Stefan: Chthonic Star was eigenlijk ook niet echt low budget. Het was een eindwerk van studenten aan de Hogeschool West-Vlaanderen. En nu zijn we bezig aan een derde clip voor Bail me out. De ideeën zijn er al, maar we moeten nog beginnen met filmen.

Zijn er al plannen voor een 3de album?
Piet: Nu zitten we weer in een lastig parket. Eerst gaan we natuurlijk dit album gaan promoten en hopelijk wat shows spelen. Maar natuurlijk komt er dan weer een punt waarbij we terug aan nieuwe nummers gaan moeten werken.
Algemeen: Dju!! (Veel gelach…)
Wouter D: Inderdaad, wa gaan eerst dit album gaan promoten en dan beginnen we wel weer met schrijven.
Stefan: Waarschijnlijk starten we daaraan in 2017.
Piet: Wij zullen nu ook al terug beginnen schrijven, maar je zal er inderdaad maar iets van horen in 2017 of 2018. De lat lag voor Words in Ruin heel hoog en met Twin Symbiosis leverden we ook een eerste goede plaat af. Nu is de vraag of we dit nog kunnen evenaren natuurlijk. We hebben nu voor veel mensen een betere plaat dan de eerste gemaakt en nu moeten we natuurlijk weer opnieuw beginnen.
Guy: We gaan voor nog beter he! En we hebben onze kritische drummer!
Wouter D: Ja, het zal niet de laatste keer geweest zijn dat ik nummers in de vuilbak gooi!
Guy: Misschien kunnen we er een paar recupereren die Wouter wegsmeet.
Wouter D: Je hebt dat al geprobeerd…
Piet: We kunnen onze Drummer niet aan de kant schuiven, we repeteren bij hem thuis. (Veel gelach…)
Wouter D: Haha, dus dat derde album komt er niet he.. Nee nee, grapje!! Komt allemaal in orde.

Iets wat wij bij GRIMM al aan enkele bands vroegen is: als je jouw band een kleur zou moeten geven, welke kleur zou dat dan zijn?
Martijn: Deze vraag hebben we nog niet gehad.
Wouter N: Onze nieuwe merchandise is allemaal blauwachtig. Ik kies appelblauwzeegroen.
Martijn: Really, appelblauwzeegroen? Ik zie dat hier wel niet zitten he! Ik ga voor zwart.
Wouter D: Welke kleur bekom je als je alle kleuren tuupe smijt?
Stefan: Een vies bruin.
Piet: Ik ga voor een schilderij van Picasso! Of misschien wel grijs.
Martijn: Ik denk niet dat we over één kleur overeen gaan komen… ik blijf bij zwart!
Guy: ik kies voor rood.
Stefan: Awel ik kies eierschaal beige!

Hebben jullie nog een boodschap aan onze GRIMM-leden?
Wouter D: Dankuwel om te luisteren naar ons.
Piet: Hopelijk tot een volgende keer! We gaan dat nog eens engageren om naar Gent te komen.

Dankuwel voor het fijne gesprek en veel plezier straks!