For our English readers: go to the bottom of this article for the English version.

Headbanger’s Ball was een MTV metalprogramma uit de jaren 80-90 dat in Belgie gelijk nog niet vergeten is. Geïnspireerd door hun liefde voor de muziek die in dat programma werd gespeeld, kwam Headbanger’s Balls Fest in het leven (lees ook ons Engelstalig interview met de organisatie hier). Dit jaar vond het festival plaats in nieuwe locatie zaal De Leest in Izegem. Bij verkenning van het terrein kwamen we tot de conclusie dat de zaal zelf dik in orde was. Buiten vonden we een groot terras met tafels en in de grote inkomhal konden we terecht voor cds en merch, signeersessies en er was zelfs een barbier aanwezig. Barbier Calli hield zich niet in voor de klant en zeker niet voor het publiek dat stond te kijken: de show en kwaliteit dat hij bracht was top. Bij het inkomen van de zaal viel één ding onmiddellijk op: het podium was bijna even groot als de zaal. Zeker een veelbelovend gegeven voor de komende shows…

Immanent Distance mocht de spits afbijten en was best een goeie opener. De band uit kuurne kon de al goedgevulde zaal wel bekoren met hun melodic metal met progressive invloeden. “De set is kort, daarom gaan we niet te veel leuteren” wist zanger Mike Slembrouck ons te vertellen. En dus vloog Immanent Distance er onmiddellijk in om ons zoveel mogelijk van hun muziek te brengen. Eén groot minput was dat ze blijkbaar veel last hadden van feedback en spijtig genoeg ging het geluid van de micro soms ook de mist in. Maar ondanks de technische problemen was het een goed optreden.

Dan was het de beurt aan de Belgische thrash metal band At The Front die er meteen de pees op legde. Het was duidelijk dat dit een stevige band is. Het was ook te zien aan het publiek dat het aantal ruigere mensen vooraan gestegen was. De feedback dat de eerste band wat teisterde was weg en alles klonk al stukken beter zodat ze een feiloze show konden neerzetten. We werden in hun setlist verrast met een cover van Roots van Sepultura dat de energie in de zaal deed stijgen.

De derde band van de dag was de Torhoutse band Fields of Troy. Zij brachten metal/rock in het genre van Tremonti, Mastodon en Alice in Chains. Deze band was vorig jaar zo goed dat ze dit jaar terug geboekt werden. Dat de band geen onbekende is, was te merken aan het volk die sommige nummers dan ook luidkeels mee stonden te brullen.

Volgende in lijn was het algekende en voor velen best wel legendarische Belgische Thurisaz. Deze band bracht ons een staaltje van meesterlijk geschreven atmospheric avantgarde metal met zijn wortels in black, death en doom metal. Zeer stevige muziek die heel goed gedragen werd door de mix van harsh en clean vocals. Zoals steeds een zeer aangename band om naar te luisteren en te kijken en de 3 stemmen werken fantastisch samen. Deze band stond dus ook niet voor niks op Graspop Metal Meeting dit jaar.

Het Brugse Cowboys and Aliens maakte met hun groove/stoner muziek een bocht van 180 graden in de muziek stijl op Headbanger’s Balls Fest. De band werd goed onthaald door het publiek en de zaal werd naarmate het optreden vorderde alleen maar voller. De clean vocals van de zanger maakte het dan ook weer net iets beter dan de doorsnee stoner band.

Daarna weer terug naar meer “klassieke metal” met het Duitse Freedom Call. Deze jongens brachten power metal van de bovenste plank. Ook het cover nummer Hallelujah van Jeff Buckley wist het publiek zeker te bekoren. Dit optreden werd een echt feestje met een geweldige interactie met het publiek.

Up next was het Belgische Dyscordia. Dit was een optreden van top niveau op alle vlakken. Aan het publiek te zien was een groot deel waarschijnlijk ook voor de Kortrijkse band gekomen en de zaal zat dan ook helemaal vol. Ze speelden de zaal dan ook kompleet plat met nummers zoals Twin Symbiosis, Bail me out,.. Elk nummer was gewoon top. Dit is gewoon één van onze Belgische trotsen in het metalwereldje.

Na Dyscordia was het tijd voor de headliner van de dag en werd de zaal omgetoverd tot een grote party hall met het Zweedse Amaranthe. De band (en het publiek) ging gewoon helemaal los met meezingers zoals Boomerang, Endlessly (de song met een groot Eurosong gehalte), alsook openingsdansmateriaal Amaranthine en natuurlijk ook nog wat van hun steverige nummers. Zangeres Elize slaagde er ook in om nog een wall of death voor elkaar te krijgen, wat uitzonderlijk is voor hun muziekstijl. Ook was het leuk om te zien hoe naar het einde toe een jonge fan mee op het podium mocht. Wat een prachtband om een fantastisch event mee af te sluiten!

Simpel gezegd: Dit was een leuk metalfeestje om de festivalperiode goed mee in te zetten. Zoals alle leuke feestjes, jammer dat hier zo snel een einde kwam, tijd vliegt wanneer je je amuseert. Opnieuw een heel geslaagde editie en we kijken al uit naar volgend jaar voor een nieuw feestje van dezelfde, zo niet hogere kwaliteit! Bedankt aan de organisatie en bands voor weer een fantastisch Headbanger’s Balls Fest….

Voor meer foto’s van onze fotografe Nera, ga hier.
For the English version of this article go to the next page.