Nu het herfstweer ons weer om de oren vliegt is het ook tijd voor de 2e editie van Fall Of Summer, een passende naam voor dit festival gezien de timing in het jaar. Hopelijk krijgen we op het festival zelf wel iets beter weer, want de afgelopen dagen was het toch niet al te best in ons België. Het deed ons zelfs een beetje aan de afgelopen editie van Wacken denken. Fall of Summer is gelegen aan het strand van het Franse Torcy (Seine et Marne / Ile de France), op 30 km van Parijs.
[tabby title=”Algemeen”]
We waren dit festival toevallig online tegengekomen, en op Hellfest was er ook al veel rond te doen, aangezien we overal reclame zagen voor dit kleine en nieuwe festival. Zoals we ook op Hellfest al merkten: franse festivals houden wel van extremere genres, en dit festival laat dat nog maar eens zien. Vorig jaar was er ongeveer 2.000 man per dag en de organisatie liet al weten dat ze ook nog niet veel groter willen worden. Dit houdt ook in dat er over het algemeen geen lange rijen zijn, maar bij de foodstands moesten we toch steeds best lang wachten. Over de vorige editie hebben we ook kunnen vinden dat het allemaal heel goed verlopen is, zelfs zo goed dat het bijna niet te geloven was dat het de eerste editie was van dit festival. Er zijn dan ook veel vrijwilligers en geluidstechniekers die ook in de crew zitten van Motocultor en Hellfest, wat wel helpt bij een vlotte organisatie, al liep dat voor ons gevoel niet altijd even soepel.
Blijkbaar zijn er, net als bij Hellfest, niet veel bordjes of andere aanduidingen als je ernaartoe rijdt, dus is het even zoeken. We merken dat de hele reis vlot gaat maar op het laatste gedeelte het zoeken naar het festival inderdaad weer heel moeilijk is. Uiteindelijk vinden we het dan toch, en we vinden ook direct een plaatsje op de parking (die wel heel vol staat).
Bij aankomst worden we goed ontvangen een krijgen we na wat rare blikken en Frans gebrabbel toch ook onze perskaarten, inclusief gelamineerde kleine running order, wat we nog niet eerder gezien hadden en wel echt handig is om aan je lanyard te hebben hangen! Dit gaan we zelf vaker doen! Het programmaboekje en alle andere informatie is, in tegenstelling tot Hellfest, die het daar wat moeilijk mee hebben, in het Frans én Engels. Voor degenen onder ons die wat minder goed Frans kunnen is dit dus positief.
FESTIVALTERREIN
Fall Of Summer heeft 2 stages: Blackwaters en Sanctuary. Het terrein loopt iets omhoog, in een heuvel, waardoor beide podia goed te zien zijn. Ook is het echt zalig om op de berg te zitten of liggen en ondertussen te genieten van de bands die spelen. Er is zeker genoeg ruimte om te staan en zitten en de podia zijn van alle kanten heel goed te zien. Er zijn bomen en een bos op het terrein dus schaduw is ook geen probleem. Het hoofdpodium zelf staat op een strand (zacht vallen in de moshpit?), met daarachter een meer. De second stage staat op beton, daar zou je dus wat harder kunnen neerkomen. Al bij al is dit recreatieterrein echt een geweldige locatie voor een festival! Ook een positief punt is de tent met de merchandise-stands, die echt goed gelegen is, en ook veel merch bevat die wij nog niet veel hebben gezien.
‘s Avonds is er blijkbaar wel een gebrek aan licht, wat vooral op de camping en de toiletten lastig is. Ook was er vorig jaar, door het meer, een muggenplaag, dus anti-muggenspray kan eventueel een essentieel deel van je uitrusting zijn, dit jaar hadden we meer last van wespen die ook wel een slokje van ons drinken leken te lusten.
Er is echter ook een positieve kant aan het meer: want je kunt er in zwemmen bij goed weer. Het is wel afgesloten van het festivalterrein, maar via de parking kun je voor €3 binnen en een plonske zetten, van 10u – 19u. Als je niet te zat bent, that is. Anders laten ze je niet binnen. Helaas was het dit jaar redelijk slecht weer, dus zijn we het meer maar niet ingesprongen.
ETEN EN DRINKEN
Jetons zijn €1.25, waarbij je er 1tje moet neertellen voor een halve liter water, 2 voor frisdrank of 25cl Amstel bier (4 voor 50cl) en 3 voor energydrink, cider, of hypocras (mede). In de Black Dog bar kan er ook Heineken, Affligem en Edelweiss verkregen worden, aan 3 jetons voor 25cl en 5 jetons voor 50cl. Dit drankaanbod maakte ons niet echt gelukkig (want wat is dat met dat bier?) en ook de cider was zo zuur dat het niet te drinken was. Een pluspuntje waren wel de mooie herbruikbare bekers, waarbij de kleine bekers mooi artwork van Fall Of Summer zelf hadden, en op de grote bekers ook onder andere Abbath zijn hoofd te bewonderen viel.
Op de menukaart voor het eten vinden we kaasplankjes, vleesplankjes, grill, pasta, frietjes, pannenkoeken, wraps, sandwiches en salades, waaronder verschillende vegetarische en vegan opties. Ook zijn er (glutenvrije) boekweit pannenkoeken. Voor elk wat wils, maar de uitwerking van het eten was niet echt geweldig. We hadden slappe frieten, teleurstellende sandwiches en zagen in het voorbijgaan zelfs kipspiezen die aan de buitenkant verbrand en aan de binnenkant rauw waren. Duidelijk een verbeterpunt voor Fall Of Summer!
CAMPING
De camping is gratis wanneer je een ticket hebt, is beveiligd en enkel voor festivalgangers. De camping gaat open op donderdag 3 september om 17u. De camping zelf is klein, maar er zijn genoeg toiletten en douches. Ook is er een bar die open gaat als het festivalterrein sluit, waardoor je ‘s nachts nog drank kunt halen. ‘S ochtends is hier ook ontbijt te vinden.
[tabby title=”Vrijdag”]
Vrijdag (€40): Mayhem, Destruction, Candlemass, Sabbat, Asphyx, Angel Witch, Destroyer 666, Grave, Gama Bomb, Endstille, Accuser, Putrid Offal, Barabbas.
Vrijdag konden we helaas niet gaan, omdat we een ander tof feestje hadden, namelijk onze openingsavond in Muziekcentrum Kinky Star! Maar toch hebben we goede lineup gemist.
Barabbas is doom metal uit Frankrijk, met inspiratie vanuit Black Sabbath, Cathedral en Saint Vitus.
Putrid Offal is een death grind band die na een lange stop weer begonnen is met spelen. Fall Of Summer wordt hun eerste Franse festival.
Accuser is de eerste Duitse thrash metal band die zal spelen op Fall Of Summer. Ondanks een line-up en naamverandering tussen 1996 en 2008 blijven ze old school thrashen.
Endstille brengt ons gewelddadige black metal, en sowieso een intense en brutale show. Wij hebben ze al gezien op Wacken 2014 en het was zeker de moeite!
Gama Bomb, thrash uit Ierland! Een keiharde revival van thrash, maar ook een nodige dosis fun op het podium. Ook brengen ze op 30 oktober een nieuw album uit. Een uitnodiging voor verschillende moshpits!
Grave wordt gevormd door Zweedse death metal veteranen die binnenkort hun 11e album zullen uitbrengen, waardoor ze op Fall Of Summer naast klassieke Zwedeath anthems misschien ook wel een paar exclusieve premieres zullen geven.
Destroyer 666, de naam zegt het zelf al, zullen Torcy komen vernietigen. We verwachten een oorlogsveld met stevige pits, waarbij deze thrash/black metal band het publiek ongetwijfeld zal kunnen opzwepen.
Angel Witch moeten we op Fall Of Summer missen, maar kunnen we wel zien op Black Out Bash III. Huzzah! Want deze NWOBHM band, opgericht in 1977, knalde in die tijd met een gelijknamig hit-album ‘Angel Witch’. Na hun hereniging kwam in 2012 ‘As Above, So Below’ uit, waarmee ze bewezen nog steeds mee te kunnen draaien.
Candlemass is altijd episch en we vinden het dan ook heel jammer dat we hier niet bij kunnen zijn. Gelukkig hebben we deze Zweden wel al vaker live gezien, en we kunnen deze geweldige doom metal band zeker aanraden! Life and death, every second, kneel thy majesty is present.
Asphyx is een Nederlandse death metal band die tegen een stootje kan. Ondanks verschillende splits zijn ze nog steeds niet te stoppen.
Destruction is Duitse thrash en lid van de Teutonic Four. Sinds 1982 stormen ze al over de aardbol met hun stevige thrash metal. Na welgeteld 13 albums, komt er binnenkort zelfs nog een nieuw album aan. Let’s get thrashed!
Mayhem speelde op Hellfest een paar maanden geleden al een goede en strakke set, een donkere lichtshow met agressieve black metal. Vooral naar het einde van de show werden de klassiekers op het publiek losgelaten om een ultieme Mayhem ervaring te krijgen. Meer van dat op Fall Of Summer? Wie weet!
Sabbat zal de eerste festivaldag afsluiten op de Blackwaters Stage. Met hun black thrash metal uit Japan hebben ze in de 30 jaar dat ze bezig zijn veel materiaal verzameld, en daarbij een speciale attitude en integriteit ontwikkeld. In 1984 zijn ze gestart als een Venom-coverband, maar zijn gaanderweg geëvolueerd naar een unieke mix van black, thrash en heavy metal. Hierbij valt de hoge aziatische stem van frontman Gezol ook op. Daar ze maar een paar shows per jaar spelen is dit hun eerste optreden in Frankrijk en de enige Europese show dit jaar, en geeft Fall Of Summer dus een unieke kans om dit speciale optreden mee te pakken.
[tabby title=”Zaterdag”]
Zaterdag (€45): Abbath, Coroner, Ihsahn, Triptykon, Nile, Tsjuder, Razor, Suffocation, Satan, Supuration, Metalucifer, Haemorrhage, Hamferð, Temple of Baal, Skelethal.
Skelethal
Skelethal is een death metal band uit Frankrijk, gevormd in 2012. Het is ontstaan door 2 leden uit een thrash metal band. In 3 jaar hebben ze al 2 EPs en een compilatie uit, en al een mini-tour in de US gedaan. Het is met spijt in het hart dat we deze hebben moeten missen, dit te danken dankzij de Franse snelwegen waarbij snel louter ironisch bedoelt was die dag.
Temple Of Baal
Temple of Baal komt ook uit Frankrijk en brengt black/death metal die vanuit de black metal steeds intenser evolueert. Ze hebben een eigen stijl met thrash-invloeden en death metal riffs waardoor er ons een gewelddadige show stond te wachten die het publiek in zijn greep wist te nemen. Deze cocktail van verschillende stijlen deed vele hoofdjes draaien en wat ooit ver uitgestrekte genres konden lijken, toch niet zo vervreemd waren.
Hoe verrassend leuk dit ook wel niet kon zijn voor het eerste liedje, of hoe wijs het wel niet was om je te laten gaan tijdens het tweede, ontbrak er een essentiel element aan hun show: variatie. Als je zoveel verschillende stijlen wilt combineren en iets nieuws wilt maken, dan kan je daarin verder werken dan enkel die unieke stijl/sound die je gemaakt hebt te blijven gebruiken. Naar het einde toe van deze show was het al lang verleerd en simpelweg wat saai.
Misschien lag dit wel aan de aard van het beestje, aangezien iemand van ons goede herinneringen had van Temple Of Baal in een zaaloptreden. Misschien is een podium in een openlucht festival nog net niet waar ze aan toe zijn, maar we kijken met volle teugen uit naar de evolutie van deze toch veelbelovende band!
Hamferð
Hamferð kenden we al iets langer dankzij onze collega Dieter, ook wel bekend als DJMoth, en vindt zijn oorsprong op de Faroer Eilanden. Hoewel deze eilanden vooral bestaan uit schapen, en ze hier ook hun naam aan te danken hebben, laat deze doom metal band zien dat de Faroer Eilanden zeker meer hebben om trots op te zijn. Met een combinatie van grunts en cleane zang brengen ze ons een unieke show, waarmee ze in 2012 ook de Wacken Open Air metal battle hebben gewonnen en genomineerd zijn voor de Nordic Counsil’s Music Price 2015.
Wat was hun prestatie deze keer? Eén van de betere! We hebben ten volle teugen kunnen genieten van de haast hallucinante klanken die ze wisten aan te bieden. Genietend van het zonnetje, lekker uitrusten op de kleine heuvel die in een perfecte helling zat om toch nog de show te kunnen aanschouwen, was (om het op z’n zachtst te zeggen) verkwikkend. Hamferð brengt de combinatie van ruige riffs, upbeat tempo drums en vaarwel-stembanden-gebrul met melodische en harmonische meesterwerken waarbij zelfs één van de klassieke meesters hun waltz even zouden opgeven, plaats makende voor headbangen.
Als ze ooit in je regio voorkomen, mis hen niet! Absolute topper zowel in de open lucht voor duizenden als in de gezelligheid van een kleine zaal.
Haemorrhage
Haemorrhage komt uit Spanje en speelt death metal/ goregrind, beïnvloed door Carcass en de algemene death metal scene in de late jaren ’80. Hoe geïnspireerd door Carcass? Wel, een stuk karkas hing aan de zanger, om mee te beginnen. Het podium beklimmende met een plastieken, afgekapte voet versierd met felrode verf (jep… bloed…), begonnen menig wenkbrauw zich naar boven te begeven.
Het podium leek tijdelijk omgebouwd tot een mislukt ziekenhuis, met chirurgische kledij die je enkel in een slechte horrorfilm zou terugzien. Dit droeg echter enkel bij tot de leute dat deze band wist te brengen met humor en krachte, upbeat riffs! Tot op heden zijn we er nog altijd niet aan uit wie het meeste plezier had: het publiek of de band? Het was alvast zeer aanstekelijk! Muzikaal zal je zeker beter vinden, maar toch loont het de moeite ze eens live op te pikken als je de kans hebt!
Metalucifer
Metalucifer is heavy speed metal uit Japan, met dezelfde zanger als Sabbat. Geïnspireerd door de NWOBHM, spelen ze anthems over heavy metal, waarbij we dat aan de songtitels al goed kunnen zien. Ook is dit festival de eerste keer dat ze in Frankrijk spelen. Is het de laatste keer? One can only hope…
En wat meer valt erover te zeggen dan dat ze alle cliché’s over Japan (spijtig genoeg) bevestigen? Over the top, belachelijk en te enthousiast zonder eigenlijk een deftig liedje volledig te brengen. Wat wel spijtig is aangezien er zeker en vast sterke bands uit het verre oosten terug te vinden zijn, maar deze metalen vuurhoutjes horen niet tot die categorie.
Supuration geeft een progressieve kijk op doom death metal en komt uit Frankrijk. De bandleden spelen ook gothy avant-garde metal in hun andere band S.U.P, wat veeleer een minder oldschool zijproject is. Verwacht je aan een optreden met heavy changing beats en klassieke death metal vocals. Suffocation is death metal uit New York. Met een oorsprong in 1988, willen deze oude rotten nog eens aan de jongere generatie death metal bands laten zien hoe het moet. Helaas hebben we deze twee bands gemist omdat we in de rij stonden voor het eten, wat echt heel lang duurde.
Satan
Satan is Britse heavy metal, ontstaan in 1979, maar lukte het niet om mee te gaan met de NWOBHM, waardoor ze uit het oog verdwenen. De bandleden hebben nog in andere bands gespeeld, maar in 2011 zijn ze teruggekeerd in hun originele line-up en met een killer album ‘Life Sentence’. Er wordt gezegd dat het een van de beste comebacks is van de jaren ’00. Muzikaal en qua zang is er niks op aan te merken en de solo’s worden uitmuntend uitgevoerd. Toch vonden we het niet supergoed overkomen, het was redelijk cliché en het leek alsof ze teveel moesten proberen om de set tot zijn recht te doen komen.
Nile
Nile is de tweede Amerikaanse death metal band op de affiche en speelt echte death metal die een stempel op het genre heeft gezet. Een must-see voor death metal fans, of je ze nu al gezien hebt of niet. Al snel keelden we Black Seeds Of Vengeance terwijl het hele terrein hun horns in de lucht stak, en synchroon de hoofdjes schudde. Nile kwam zoals we gewend zijn weer brutaal over met supersnelle drums afgewisseld met semi-epische momenten binnen het genre.
Opvallend was dat tegenwoordig het Egyptische meer ten tonele kwam ten opzichte van vroeger. De thema’s van de liedjes blijven uiteraard onveranderd, maar tussen de liedjes door had Karl Sanders eigenlijk heel weinig te zeggen, zijn liedjes enkel aankondigend met de titel. We hadden een beetje het gevoel dat hij en de rest van de band last hadden van een kater of overmoeidheid, waarvan vermoeidheid achteraf in de VIP/Press area duidelijk bevestigd werd.
Razor
Razor brengt ons daarna thrash metal uit Canada. Oprichter en gitarist Dave Carlo maakt altijd een indruk met zijn out-of-control riffs. Door veel tegenslagen zijn ze niet zo bekend, maar ze zijn weer terug met als meeting-place: Fall Of Summer. De set was wat eentonig, maar de ruwe aanpak maakte het tot een zeer degelijk thrash-optreden waar heel het publiek voor het podium op uit zijn dak ging. De thrash-liefhebbers onder ons kregen zeker waar ze op gewacht hadden.
Triptykon
Triptykon is opgericht door Tom G. Warrior als reactie op het stoppen van zijn andere band Celtic Frost. De sound van Celtic Frost wordt hierbij behouden, en live worden er ook sommige nummers van Celtic Frost en Hellhammer gespeeld. Hiernaast bracht deze doom black metal band echter ook eigen nummers, die zeker voor een geweldige sfeer zorgde. Tom is god en dit kreng van een band moeten jullie allemaal gezien hebben. Machtige muziek!
Tsjuder
Tsjuder brengt ons hierna dan weer echte black metal uit Noorwegen. Op een klassieke manier kunnen we genieten van corpsepaint, spikes en keiharde black metal songs. Met een Noorse wind razen ze over Fall Of Summer en aangezien ze maar weinig shows spelen deze zomer, zullen we het niet snel vergeten. Classic show van deze mannen en bij wijlen oorverdovend koud. Het volk kon er echt van smullen en alle “klassiekers” van de band werden gespeeld. Het optreden was zo goed dat we even de slechte dranken en het matige eten konden vergeten tijdens deze editie van het festival! Toch een heuse opgave!
Coroner
Coroner is technische thrash die overgeraasd komt uit Zwitserland. Al vanaf 1983 brengen deze drie thrashers brutale en energieke nummers met complexe structuren. Ze noemen hun eigen genre ook wel “techno-thrash metal”. Ook deze band heeft een lange stop gekend, maar vanaf het moment dat ze in 2011 weer op het podium stapten, was het duidelijk dat ze terug waren. De show op Fall Of Summer is de enige show die ze in 2015 in Europa spelen, dus een unieke kans voor unieke thrash. Het optreden had zijn ups an downs en toen de gitaar uit viel was het toch wel even gespannen. Na iets verder te ploeteren konden ze toch op een waardige manier de set afsluiten en de aloude fans zeker bekoren.
Ihsahn
Ihsahn uit Noorwegen is bekend van zijn werk met Emperor, waar hij al op 13-jarige leeftijd bij speelde. Toen hij 17 jaar werd heeft hij ‘in the Nightside Eclipse’ opgenomen, dat vaak tot een van de beste metal albums werd verkozen. Sindsdien is hij bezig met de extreme progressive (black) metal van zijn soloproject Ihsahn. Hierbij maakt hij een indrukwekkende combinatie van experimentele sounds en persoonlijke invloeden – hij neemt alles op de albums zelf op, met gastmuzikanten van o.a. Opeth en Leprous.
Live? Heel simpel, we waren niet de enigen die het niet konden laten om een paar jeugdherinneringen uit te roepen. I am the black wizard! Zijn muziek is zo geëvolueerd, zo prachtig gebracht en dat allemaal in opvallend goede kwaliteit voor een life optreden te zijn bij een beginnend festival (met dus niet het beste geluidsmateriaal ter wereld). De meeslepende momenten waren even intens als een oprecht uitlaten van aversie! Hard en rommelig of zacht en harmonisch, geen seconde verveelt!
Mis absoluut de kans niet, woon een optreden van Ihsahn bij! Zelfs al is het niet je favoriete muziekstijl, het beloofd een unieke ervaring te worden!
Abbath
Abbath stond al op de eerste editie van Fall Of Summer met zijn Motörhead coverband Bömber. En nu is hij, na de split van Immortal in maart, terug onder zijn eigen naam. Dit samen met King ov Hell (Godseed) op de basgitaar en Creature achter de drums. Ze brengen een nieuwe setlist, waaronder werk dat Abbath de afgelopen maanden heeft geschreven en Immortal covers. Enige minpunt was dat de roadie van de band na elk nummer op het podium moest komen om een nieuw tekstblad klaar te leggen aangezien Abbath nog niet alle teksten kende.
Het werd een geweldig optreden, met goede lichtshow en natuurlijk de nodige grapjes van Abbath tussendoor, wat een frontman! We hebben genoten van het muzikale niveau en de show die ze errond gaven! Een super afsluiter van dit festival!
[tabby title=”Aftermovies”]
AFTERMOVIE 1e EDITIE (2014)
(Door 2 Guys 1 TV: evt. Engelse ondertiteling aanzetten)
AFTERMOVIE 2e EDITIE (2015)
(Door 2 Guys 1 TV: evt. Engelse ondertiteling aanzetten)
[tabby title=”2016″]
[tabbyending]
Voor meer informatie kun je terecht op de website, facebookpagina en het facebookevent (2016) van Fall Of Summer.
