[tabby title=English]
When a band is working on a new album, they usually have two choices: they search for innovation or go further down the same path as before. Harm’s Way went with their latest creating Posthuman for the second choice. With the idea that you don’t have to tinker on a good recipe, de band of vocalist James Pligge delivers yet again a piece that is straightforward and punches you straight in the face. Harm’s Way took their sweet time for this album, there’s three years between Posthuman and Rust. This in contrary to many other bands in the genre that surface with something new every year and a half. But once you hear the result, you definitely won’t be blaming them that it took so long.
The mix of hardcore, metal and industrial barely gives you a moment of rest. From the first to the last note your eardrums are attacked with pissed off growls, fast dubble bass and brutal guitar riffs. Like said earlier, Harm’s Way mixes a few genres bringing a sweet dark atmosphere just the way we like it a lot. While you’re listening this record you hope only one thing, and that is being able to see this band live as fast as possible. Because you just know that you’ll end up in a straight-up warzone once you walk into a room where they’re playing.
A day before the release of Posthuman, the band released a music video for the track Become a Machine in which the main character literally becomes a slave of today’s technology. But let the clip talk for itself:
This brutal album was worth the wait, but hopefully Harm’s Way doesn’t let us look out for another three years to the next album. Unless it’s of course needed to bring such high quality again, in that case the band can take all the time they deem necessary!
[tabby title=Nederlands]
Wanneer een band aan een nieuwe cd werkt, hebben ze doorgaans twee keuzes: ze gaan op zoek naar vernieuwing of ze gaan verder op hetzelfde elan. Harm’s Way koos met hun laatste worp Posthuman voor de tweede keuze. Onder het idee dat je niet moet sleutelen aan een goed recept, levert de band van zanger James Pligge opnieuw een werk af dat recht voor de raap is en je los in het gezicht slaat. Harm’s Way nam hun tijd voor dit album, er zit maar liefst drie jaar tussen Posthuman en Rust. Dit in tegenstelling tot veel andere bands in het genre die elk anderhalf jaar met iets nieuws op de proppen komen. Maar eens je het resultaat beluistert, neem je het hen zeker niet kwalijk dat het zo lang heeft geduurd.
De mix tussen hardcore, metal en industrial gunt je amper een moment rust. Vanaf de eerste tot een met de laatste noot worden je trommelvliezen aangevallen met pissed off gebrul, snelle dubbele bassen en brute gitaarriffs. Zoals reeds gezegd, mengt Harm’s Way een aantal genres door elkaar en dit brengt een lekker duister sfeertje met zich mee zoals we het graag hebben. Tijdens het beluisteren van deze plaat hoop je dan ook maar één ding, dat je deze band zo snel mogelijk live kan aanschouwen. Want je weet gewoon dat je recht in oorlogsgebied terecht zal komen eens je een zaal binnenwandelt waar zij aan het werk zijn.
Een dag voor de release van Posthuman, bracht de band een videoclip uit voor het nummer Become a Machine waarin het hoofdpersonage letterlijk een slaaf wordt van de hedendaagse technologie. Maar laat de clip vooral voor zichzelf spreken:
Dit bruut album was het wachten waard, maar hopelijk laat Harm’s Way ons niet opnieuw drie jaar uitkijken naar het volgende album. Tenzij het natuurlijk nodig is om weer zo’n kwaliteit af te leveren, in dat geval mag de band alle tijd nemen die ze nodig acht!
[tabbyending]
Release date: February 9th, 2018
Label: Metal Blade Records
Tracklist:
1. Human Carrying Capacity
2. Last Man
3. Sink
4. Temptation
5. Becoma a Machine
6. Call My Name
7. Unreality
8. Dissect Me
9. The Gift
10. Dead Space
