[tabby title=”Algemeen”]

Het festivalterrein ligt achter sportcentrum De Lange Munte en over verschillende sportvelden. Ook kan er hier de komende jaren nog uitgebreid worden, en vanaf 2017 zijn er dan ook maar liefst 2 podia! Parkeergelegenheid wordt voorzien aan Kortrijk Expo. Vanaf daar is er een gratis shuttlebus naar het festivalterrein.

[tabby title=”Vrijdag”]

DYSCORDIA

De band die het startsein mocht geven was een Kortrijkse trots, namelijk de Progressive Metal band Dyscordia.

Jammer genoeg voor hun, was een groot deel van de bezoekers nog niet toegekomen op het festival (o.a. door zware files, maar ook door mensen die geen dag verlof hadden genomen en pas tegen de late uurtjes toekwamen). Dit wil echter niet zeggen dat ze voor een lege wei moesten spelen. De wei was desondanks die minpunten wel al redelijk goed volgelopen met metalheads die er duidelijk zin in hadden. Dyscordia speelde een sterke set, en liet het festival goed van start gaan.

We moeten echter wel opmerken dat, naar onze mening, hun shows in kleinere (indoor) zalen beter tot recht komen. Dit in echter niet zozeer slechte commentaar op hun, want er zijn zoveel grote bands waarbij de shows een betere belevenis hebben indoor, dan outdoor.

EVIL INVADERS

De openingsact voor het gloednieuwe Swamp Stage in steeds grotere (Belgische!) act Evil Invaders. Tourend over de hele wereld en de enige metal act in België die er in slaagt om in de top 10 te staan van bands die het meest actief optreden, van Japan tot de VS, tonen ze elk optreden wat ze waard zijn en mogen we trots zijn om deze raspaarden in huis te hebben. Ok het was vroeg op de dag en ok veel metalfans moesten nog afzakken maar meteen werd het duidelijk dat deze nieuwe stage veelbelovend was en er stond al een zeer mooi aantal mensen te feesten op dit uur. Indien je het optreden gemist hebt bekijk zeker “Stairway To Insanity”  en “Pulses Of Pleasure” op Youtube (en koop hun albums!). Een zalige start van de dag!

PRETTY MAIDS

De tweede band die op de Prison Stage mocht staan was de Deense Heavy Metal band Pretty Maids. Deze band bestaat al meer dan 30 jaar en is dus zeker geen vreemde in de Heavy Metal scene. Ze hadden er voor gekozen om ons een setlist voor te schotelen die een mooie mix was tussen oude en nieuwere songs. Er leken hier en daar wel wat kleine technische problemen te zijn, maar dat lieten de bandleden zo te zien niet aan hun hart komen.

Deze band weet altijd een goede show neer te zetten, of het nu een indoor concert is, of een optreden op een outdoor festivalstage. Hun optreden op deze editie van Alcatraz stelde zeker en vast ook niet teleur!

HELL

Om één van de beste visuele shows op Alcatraz te zien moesten jullie erbij zijn op het optreden van Hell! Deze band had op eerdere festivals waar we dit jaar zijn geweest een machtige indruk nagelaten. Ook hadden we met GRIMM de eer om deze grootmeesters te mogen interviewen op MetalDays en hadden ze daar al een indruk op ons gemaakt. We waren duidelijk niet de enigen die benieuwd waren naar deze show en de tent stond toch al snel driekwart gevuld met mensen die wouden dat ze verrekijkers meehadden. Het spektakel dat we voorgeschoteld kregen doet veel denken aan duivelse schilderijen uit de middeleeuwen. Als props konden we ons vergapen op rode ogen, stelten, zweepjes en een kriebelige overtuigende presence van de band. Nummers als “Earth As It Is In Hell” en “End Ov Days” verdienen zeker een plaats in de setlist van elke Belgische DJ die al een Heavy Metal plaat wil opleggen met klassieke metalriffs en een stem om van achterstevoren te vallen.

DENNER-SHERMANN

Michael Denner en Hank Shermann kwamen op vrijdag 11 augustus hun nieuwste project voorstellen op Alcatraz in de Swamp tent: Denner/Scherman. Beide gitaristen speelden vroeger in Mercyful Fate. Ze speelden nieuw materiaal, maar ook 5 legendarische nummers van Mercyful Fate. Vorig jaar verscheen hun album ‘Master Of Evil’, dat ons doet denken aan de beginjaren van Mercyful Fate. Ze brachten een sfeervolle show en het publiek kon het duidelijk smaken aan hun enthousiasme te zien.

Setlist: War Witch, The Wolf Feeds at Night, Angel’s Blood, Black Funeral (cover Mercyful Fate), Curse of the Pharaohs (cover Mercyful Fate), Into the Coven (cover Mercyful Fate), Pentagram and the Cross, Satan’s Tomb, Escape from Hell, New Gods, A Corpse Without Soul (cover Mercyful Fate), Evil (cover Mercyful Fate)

GHOST

Veel metalheads zijn nog steeds de mening toegedaan dat Ghost geen plaats heeft op de podia van de grote metal festivals. Misschien komt het door de kroezelige  jaren 70 vibe overgoten met het bombastische uiterlijk en de megalomane teneur van de kerk die het allemaal wat “te speciaal” maakt. Feit is echter dat fans van over het hele land zijn afgereisd naar Alcatraz om deze band aan het werk te zien. Ghost weet echter verdomd goed hoe ze hun show moet opzetten en de catchy song moeten laten klinken. We zouden tijdens dit optreden haast vergeten dat er nog een “normale” wereld is buiten dit spektakel.

Eerlijk is eerlijk, tijdens het optreden kregen we soms het gevoel dat veel mensen het graag wat harder hadden, luider brutaler en voor meer opzweepender. Ghost is niet de band om een hele show op te moshen of om bij the crowdsurfen. Hebben ze de piek bereikt van hun exponentiële groei? Waar we wel zeker van zijn is dat liedjes zoals “Year Zero” en “Ghuleh/Zombie Queen” ondertussen wel al opgenomen zijn in het collectieve geheugen van de metalheads en geduchtig worden meegezongen. Het wordt afwachten wat het volgende album van Ghost kan teweegbrengen.

[tabby title=”Zaterdag”]

KING HISS

De eer om de Swamp Stage te openen was aan de krachtige Belgische act King Hiss. Deze sterke mix van stoner meets metal meets hard rock is al een tijdje grotere en grotere podia aan het veroveren. Ook merkbaar is dat deze band enige bekendheid aan het krijgen is in het buitenland dus aarzel niet als je optredens bent buiten onze landsgrenzen King Hiss door te geven als je de vraag krijgt welke Belgische bands ze moeten checken. Hun strakke show begon veelbelovend al moeten we toegeven dat deze gerust iets langer mocht zijn. Van het handvol nummers dat ze konden brengen waren “Homeland” en “Snakeskin” zeker prachtig gespeeld maar kiezen is moeilijk aangezien de hele show van degelijk niveau was. De zang van Jan en de percussie van Jason geven echt wel een kick. Promoten die handel!

HIGH ON FIRE

Meneer Pike zag er lekker vettig en klaar uit voor de show en de swamp was goed gevuld voor de hoogmis van de Sludge Lords. Gekend voor hun luide en energieke sets en gaven het publiek geen kans om uit te blazen. gelukkig brachten de stoner invloeden en melodische stukken on naar hogere sferen zodat we konden vergeten hoe zwaar onze kater nog steeds was van de dag ervoor. Als fans van deze band en bezoeker van vele festivals en shows elk jaar moeten we echter toegeven dat High On Fire niet echt iets nieuws voor de dag kwam brengen. Hoe goed ze ook zijn is het niet de moeite om ze meer dan 2 maal te zien tijdens de zomerfestivals, hierdoor kunnen we het niet over ons hart krijgen ze in onze top 5 van de dag te zetten.

ICED EARTH

Tijd voor Iced Earth! Doorheen de jaren heeft deze band hun sound wel wat veranderd van Heavy/Thrash stijl, naar iets wat meer als als een Heavy/Power combo kan aanzien worden, maar toch zijn ze erin geslaagd hun fanbase op peil te houden.

In tegenstelling tot andere bands die (zij het nu lichtjes, of extreem) hun sound veranderen en daardooor vaak veel fans kwijt raken; leek dit bij Iced Earth alleszins niet in grote mate het geval te zijn. Er mag gerust gezegd worden dat Iced Earth fans heel trouwe fans zijn.

Wat hier de verklaring van kan zijn, is dat hoewel ze misschien wat anders gingen klinken, de kwaliteit er niet onder ging lijden. Er zijn meerdere vocalists de revue gepasseerd, elk met hun eigen vocal-style, maar de huidige vocalist, Stu Block, is er in geslaagd om bijna alle aspecten van de vorige zangers naar buiten te brengen. Hoge note, lage noten, emotionele songs, songs vol woede…niets lijkt een probleem te zijn voor Stu.

Wie hun nog nooit live had gezien, of hun zelfs niet kenden, werden direct in de watten gelegd. Met een setlist die opgemaakt was met liedjes van meer dan 5 verschillende albums, werden de verschillende invloeden en stijlen die ze doorheen de jaren gehad hebben duidelijk naar buiten gebracht.

De oudste song die ze speelden was “Pure Evil” (van hun tweede album “Night of The Stormrider”). Dit is een song vol energie, waarin je direct hun Thrash/Speed Metal stijl in kan herkennen.
In constrast daarmee, speelden ze dan ook liedjes die meer de heavy/power stijl opgaan, zoals “I Died For You”, “Watching Over Me” en “Cthulhu”.

OBITUARY

TESTAMENT

Met een band bestaande uit o.a. Chuck Billy als zanger en Alex Skolnick als gitarist, kan een optreden van Testament gewoon bijna niet misgaan. Na al die jaren met ook wel veel lineup changes, zijn ze nog even sterk als vroeger…of misschien zelfs nog beter. In een mum van tijd wisten ze het feest tot een hoger niveau te krijgen. De moshpits werden wilder en wilder met de minuut.

Hun setlist was samengesteld uit minstens 1 liedje van bijna elk album dat ze ooit uitgebracht hebben, en meerdere van hun laatste album “Brotherhood of The Snake”. Toppers zoals “Into The Pit”, “Over The Wall”, “Disciples of The Watch” en “Formation of Damnation” werden uiteraard met volle kracht gespeeld, en vielen zoals verwacht heel hard in de smaak!

SLEEP

Sleep is een Stoner Rock/Doom Metal band uit Californië, die gestopt waren met spelen in 1998, maar sinds 2009 terug op de planken staan. Jammer genoeg zegt hun bandnaam veel, het was met momenten een slaapverwekkend optreden. Zelfs de security vooraan had moeite met hun ogen open te houden. Veel crowdsurfers moesten ze dan ook niet verwachten, de Swamp stage was amper gevuld met toeschouwers. De laagste opkomst van de dag. Matt Pike uit deze band speelt een dubbeloptreden op Alcatraz, hij treedt later nog op als frontman van High on Fire.

Setlist: Holy Mountain, The Clarity, Aquarian, Dragonaut, From Beyond, Dopesmoker

VENOM

Aan steengoede optredens geen gebrek op deze editie van Alcatraz en onder het publiek waren er veel metalheads te vinden met een t-shirt van Venom. Deze band druipende van metal geschiedenis zou er voor moeten zorgen dat old school nog steeds extreem relevant is. Jammer genoeg moesten we na het optreden concluderen dat deze passage van Venom er niet één was waar we nog jaren over gingen spreken. Cronos zag er vooral vermoeid uit en het optreden was zeer statisch en gelukkig was er voldoende pyro om de show wat op te leven.

Aangezien we redelijk centraal op de weide stonden besloten we dan maar om wat meer naar voor te gaan en ons tussen de voorste rijen te planten. tot onze spijt moesten we concluderen dat het nieuwere werk van Venom niet echt gekend is. Ondanks dat “From The Very Depths’ en “Hell” redelijk goed ontvangen waren tijdens de release, merken we dat iedereen zit te hunkeren naar de muziek die de band in de jaren ’80 hebben geschreven. Toen deze songs er eindelijk doorkwamen kwam het publiek wat meer op gang. 4 bisnummers werden er op het einde nog bijgeplakt om en hebben de klassiekers als “Black Metal” en “In League With Satan” het optreden nog mooi kunnen redden. Volgende keer hadden we ze graag in de tent gezien.

ABBATH

Na zijn elegante val op MetalDays konden we niet anders dan deze gigant terug te gaan bekijken op belgische bodem. Een schrikwekkende karikatuur van zichzelf maar wat een genie achter de snaren. Het nieuwe hoofdstuk van dit muzikale verhaal is voorgoed vertrokken en de nieuwe schijven die uitgekomen zijn worden door de meeste reviewers zeer warm onthaald. “Winter Bane” en “Warriors” zijn nummer waar geen enkele metalhead zich kan bij bedwingen. Hoewel iets minder frivool dan op MetalDays was dit een strakke show zoals we het mogen verwachten van deze klasbak. Niets op aan te merken en de fijne tweaks die aangebracht zijn aan het eerder materiaal zijn zeer te smaken. AAAARGHH!

[tabby title=”Zondag”]

CARNATION

Aan extreme metal in België geen gebrek en Carnation bewijst dat Death Metal in ons kleine land zeker niet dood is. Deze jonge band opgericht in 2013 is gestaag aan het bouwen aan een serieuze live reputatie en gebruiken alle kansen zeer goed om live hun kunnen te tonen. Onder de hoede van District 19 hebben deze belgen al heel wat grotere festivals op hun palmares kunnen schrijven en het is een logisch gevolg dat Alcatraz deze band wil zetten. De stampende muziek werd zeer gesmaakt door het publiek en er was veel volk komen opdagen op de Swamp Stage, aan alle Death Metal fans onder jullie, gelieve “Explosive Cadavers” in jullie Spotify/Youtube lijstjes te zetten! Deze mannen gaan er komen.

DR LIVING DEAD

Diehard crossover fans zullen deze knaller zeker en vast kennen. DR. Living Dead staat garant voor veel ambiance en een zalig fuck off-sfeertje. Deze Zweden zullen voor veel festivalgangers zeker onbekend zijn maar wees gerust dat ze internationaal een grote fanbasis hebben. Voor ons mocht deze band gerust hoger op de affiche staan want deze feestmuziek was voor ons nog iets te vroeg op de dag. Dit was ook te merken aan het kleiner aantal mensen die in de Swamp Stage vulde en het gebrek aan crowdsurfers. Had deze band later op de avond gespeeld zou dit optreden legendarisch geweest zijn en had de security handen tekort. Gemiste kans maar fijn om deze toekomstige giganten nogmaals aan het werk te zien. “The American Way” gebracht door talentrijke zweden die u doen terugdenken aan de glorie van de Amerikaanse thrash metal.

SACRED REICH

Deze Amerikaanse Thrash Metal band draait al 32 jaar mee in de metalscene, maar de laatste twee decennia brachten ze geen nieuw werk meer uit. Toch spelen ze nog altijd op de festivalweides zoals hier op Alcatraz. Vooraan merk je er niet veel van dat de tijd voor deze band letterlijk stil heeft gestaan. Ze moshen, springen, brullen, headbangen en crowdsurfen nog altijd zoals de fans het 20 jaar geleden deden. Het was een geweldig en nostalgisch feest voor de fans.

Setlist: Ignorance, Administrative Decisions, One Nation, Free, Crimes Against Humanity, Who’s to Blame, Independent, The American Way, Death Squad, Surf Nicaragua

ASPHYX

Ashpyx is een Nederlandse Death Metal band. De band werd opgericht in 1987, maar in 1998 veranderde de band hun naam naar Soulburn. Sinds 2007 treedt de band weer op onder de naam Asphyx en dat doen ze met verve. In de pit ging het er stevig aan toe en de sfeer zat goed in de Swamp tent. Zanger Martin van Drunen had er duidelijk veel zin in. Martin nodigde de drummer Bob Bagchus op het einde van hun set vooraan uit om hem te trakteren op een gegrunte versie van Happy Birthday, en menige toeschouwers in de Swamp hielpen Martin daar met veel vreugde bij.

Setlist: Vermin, Candiru, Division Brandenburg, Wardroid, Deathhammer, Forerunners of the Apocalypse, The Rack, Last One on Earth, Happy Birthday

LIFE OF AGONY

De Lineup van Alcatraz staat vol met bands die rijke en ook turbulente geschiedenis achter de rug hebben. Het toont zeker aan de metal industrie geen vakgebied is voor mannen en vrouwen die geen ballen aan hun lijf hebben. LOA is zo een band waar de echtheid zo van afstroomt. Een dikke lijn steengoed metal waar er duidelijke hardcore invloeden hun werk hebben gespeeld. Prachtig om te zien hoe zangeres Mina het publiek kan uitdagen en discussies teweeg kan brengen om erna iedereen bij elkaar te brengen met een topshow. Wel is het soms jammer dat de replieken tussen de nummers door zo lang waren, anders hadden ze makkelijk nog 2 nummers extra kunnen spelen. Zeker niet teleurstellend dit optreden en op de perfecte moment gepland op deze dag.

ENSLAVED

De laatste 10 jaar is Enslaved één van de meest actieve Noorse black metal band die jaar na jaar interessant materiaal blijft uitbrengen. Hoewel niet iedereen even tevreden is met de nieuwere sound heeft Enslaved er mooi voor gezorgd dat hun fanbase groter dan ooit is. Voor elke metalhead heeft Enslaved wat te bieden als is het soms moeilijk te voorspellen welke mindset je vooraf moet hebben. Gaan ze ouder materiaal brengen? Op welk album gaan ze focussen of krijgen we een meer post optreden voorgeschoteld waar het eerder wegdromen is dan een feestje bouwen. Op Alcatraz werd er meer de focus op het nieuwere werk gelegd waardoor het een duidelijk rustiger optreden werd dan bij de andere optredens die dag. Jammer genoeg was er geen tijd voor een ruimere setlist en klonk voor ons het oudere materiaal niet echt op zijn plaats. Graag hadden we deze band meer zien focussen op een bepaalde lijn die getrokken hebben in hun muziek, Enslaved is een pur sang raspaard in de metalscene al is er soms moeilijk in bedwang te houden.

TRIVIUM

Tijd om Trivium de kans te geven zich te bewijzen in Kortrijk. Hoewel deze band redelijk was fans kwijt geraakt is na Ascendancy, lijkt het er op dat ze er daartegenover meer hebben bij gewonnen. Verrassend genoeg leek het er wel op dat ze beide fans tevreden probeerden stellen op Alcatraz. En met succes!

Al vanaf ze van start gingen brachten ze ons enkele oudere nummers waaronder “Rain” (“Ascendancy), gaande tot “Down From The Sky”, maar zelfs ook “The Sin And The Sentence”, een liedje van hun opkomend album. Zoals gewoonlijk wist zanger “Matthew Heafy” het volk met zich mee te krijgen.

MOONSPELL

Moonspell is een Portugese Gothic Metal band, ontstaan in 1994 uit Morbid God. Voor hun optreden hadden we het genoegen om met Pedro Paixão te spreken over hun nieuwe album “1755” dat uitkomt begin november. Dit interview kun je hier lezen! De Swamp tent was volgelopen en de Portugese band blies iedereen van hun sokken. Het was één van hun beste live optredens de laatste jaren. Zanger Fernando Ribeiro stond ook in voor het theatrale. Zo maakte hij gebruik van handschoenen met laserpointers tijdens Herr Spiegelmann en speelde hij een vampier na tijdens Vampira. Het was één van de beste shows gedurende het hele festival.

Setlist: Opium, Awake!, For a Taste of Eternity, Ruin & Misery, A Poisoned Gift, Raven Claws, Mephisto, Herr Spiegelmann, Vampiria, Alma Mater, Full Moon Madness

DORO

Dorothee Pesch gaf het beste van haarzelf op Alcatraz. Ze weet maar al te goed hoe ze haar mannetje moet staan op het podium en het publiek inpakken met haar charmes en classics uit de tijd van Warlock. In de ’80s was ze dan ook één van de weinige Rockgodinnen uit de Heavy Metal scene. Als enig overblijvende Warlock lid ging ze verder onder haar eigen naam Doro en dat doet ze nog altijd met verve. Ze heeft zichzelf de laatste jaren ook omringt met fantastische muzikanten en ze brengt de vroegere Warlock nummers terug tot leven, af en toe zelfs beter dan voorheen! Ze zette een goede performances neer, minder verwachten we dan ook niet van haar.

Setlist: Raise Your Fist in the Air, I Rule the Ruins (cover Warlock), Burning the Witches (cover Warlock), Fight for Rock (cover Warlock), East Meets West (cover Warlock), Without You (cover Warlock), Revenge, Wacken Hymne – We Are the Metalheads (cover Skyline), Für Immer (cover Warlock), Breaking the Law (cover Judas Priest), All we Are (cover Warlock), Earthshaker Rock (cover Warlock)

I AM MORBID

Wegens alle perikelen die er zich de afgelopen jaren hebben afgespeeld met Morbid Angel zijn we zeer tevreden dat Alcatraz alsnog I Am Morbid kon vastpinnen voor deze editie. Hoewel David Vincent altijd beweerde dat IAm Morbid totaal anders zou zijn dan Morbid Angel zelf krijgen we toch een, voor de mensen die Morbid Angel vroeger wel hebben kunnen zien, kregen de klassieke Death Metal showgeschoteld. We kregen nummer te horen van “Blessed Are The Sick”, “Domination” en alle andere topschijven die Morbid voor de dag heeft gebracht. Aan steengoede Death Metal geen gebrek op deze editie van Alcatraz. Laat ons hopen dat I Am Morbid een vette toekomst eraan kunnen breiden! Hopelijk binnenkort te zien in een Belgische zaal.

AMON AMARTH

Ik denk dat het geen geheim meer is dat we fan zijn van Amon Amarth. Dat wil echter niet zeggen dat we sowieso elk optreden van hun goed zouden gaan vinden. Aangezien we op zich al grote fan zijn van hun muziek, gaan we dan wel veel aandacht besteden aan de show en de presentatie naar het publiek toe.

We hebben hun al zo vaak live gezien, maar tijdens deze tour hebben ze fantastische verbeteringen aangebracht, of beter gezegd, ze hebben heel leuke nieuwe extra’s toegevoegd. Met een combinatie van een drakenhoofd op podium, pyro effecten, zwaardgevechten en daar bovenop dan nog eens een geweldige setlist (“The Pursuit of Vikings”, “As Loke Falls”, “Death in Fire”, ons geliefde “Guardians of Asgaard”, “Twilight of the Thunder God”, …) kunnen we gerust zeggen dat we ver van teleurgesteld waren. Integendeel!

RAISE YOUR HORNS!

PARADISE LOST

“Sing Heav’nly Muse, that on the secret top, Of Horeb, or of Sinai, didst inspire”, nee we kwamen niet kijken naar een poëzievoorstelling van het gedicht Paradise Lost van John Milton, maar naar de band Paradise Lost. Eentje waar ik al de hele dag naar uitkeek. Voor hun show hadden we het genoegen met Aaron en Walt te praten over hun nieuwste album ‘Medusa’ dat uitkomt op 1 september. Het interview kan je ook lezen op onze website! Paradise Lost kreeg de eer om als één van de eerste bands ooit de Swamp stage te mogen headlinen op Alcatraz.

De fans kregen ook twee nieuwe nummers te horen van hun nieuwste album ‘Medusa’: The Longest Winter en Blood and Chaos. Opvolger Beneath Broken Earth is volgens Aaron het traagste en meest miserabele nummer ooit dat ze gemaakt hebben te horen. Zo kondigde Nick Holmes het ook aan on stage. Prachtig nummer om live naar te luisteren. Hierna volgden nog stevige hits. Paradise Lost was een waardige afsluiter van de Swamp!

Setlist: No Hope in Sight, Pity the Sadness, One Second, Blood and Chaos, The Enemy, Faith Divides Us, Embers Fire, Say Just Words, Enchantment, Beneath Broken Earth, The Longest Winter, The Last Time

KORN

Hier zijn ze dan, de topper van deze succesvolle editie van Alcatraz. Korn is de ongenaakbare koning van de Nu Metal en gekend bij iedereen die van het hardere werk kan genieten. 17 knallers van schijven kregen we voorgeschoteld waarna met een spetterend vuurwerk weer naar huis konden keren. Over het optreden zelf kunnen we zeer kort! Topact, alles zat goed bij deze show. Wel jammer dat er na het optreden te weinig weinig tijd was om je bonnetjes te kunnen opdrinken en mensen die het hele optreden tijdens Korn vergeten zijn deze op te doen, konden deze ook niet inwisselen.

[tabby title=”Fotoverslag”]

[flickr_set id=72157694885042672]

[tabbyending]

Alcatraz Festival 2018 zal de 11e editie zijn!
Het vindt weer plaats in Kortrijk, verspreid over 3 dagen, van 10 tot 12 augustus.
Meer info vind je op de website en Facebook page van Alcatraz Music.

Afbeeldingen / artwork door Alcatraz Music.
Review door: Frederik Vermeiren, Bernd Coppieters, Sophie Coppieters
Foto’s door Ilse Bosch